Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών για αδικήματα που διέπραξαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και ο σύντομος χρόνος παραγραφής αποτελούν αντικείμενο έντονου προβληματισμού στους πολίτες της χώρας μας.
Με αφορμή το σκάνδαλο Siemens, καθημερινά πληθαίνουν όσοι ζητούν αλλαγή του άρθρου 86 του Συντάγματος και του εκδοθέντα κατ’ επιταγήν του, σχετικού νόμου (Ν. 3126/2003).
Βάσει αυτού, ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα αδικήματα που ενδεχομένως έχουν διαπραχθεί από πολιτικά πρόσωπα πριν από το 2004 έχουν ήδη παραγραφεί, ενώ σε ένα χρόνο από σήμερα (τον Ιούνιο του 2009) την ίδια προνομιακή μεταχείριση θα έχουν και όσα αδικήματα τυχόν διαπράχθηκαν κατά την πρώτη τετραετία της Ν.Δ.
Και λέω προνομιακή γιατί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών εισάγει ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ των πολιτικών προσώπων, εις βάρος των πολιτών –συμμέτοχων που κατηγορούνται για τις ίδιες εγκληματικές πράξεις, λόγω της βραχείας, πενταετούς παραγραφής τους έναντι της εικοσαετούς για τους πολίτες.
Eίναι παράδοξο και παράλογο να μην υφίσταται, όχι μόνον αλώβητος από απόψεως παραγραφής, αλλά και αυξημένης ποινικής ευθύνης για τους υπουργούς, αφού είναι άμεσα όργανα του κράτους και φορείς μιας εκ των τριών λειτουργιών.
Γιατί ο απλός πολίτης μπορεί και πρέπει να τελεί επί πολλά έτη υπό τη δαμόκλειο σπάθη μιας ποινικής δίκης και δεν μπορεί και δεν πρέπει να τελεί ένας υπουργός ;
Το παράδειγμα είναι υποθετικό αλλά μπορεί να αποδειχθεί ……προφητικό: Αν στην πολύκροτη υπόθεση της Siemens, η Δικαιοσύνη αποφανθεί ότι, μεταξύ άλλων, ένας πρώην υπουργός και ένα πρώην στέλεχος μεγάλου Οργανισμού συνήργησαν στα τέλη της δεκαετίας του '90 στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος (κακούργημα), ο μεν πρώτος δεν θα δικασθεί καν -διότι το αδίκημα του έχει ήδη παραγραφεί- ο δε δεύτερος θα καταλήξει στη φυλακή πιθανότατα με ισόβια, διότι δεν ανήκει στο προστατευόμενο πολιτικό προσωπικό...
Oι διατάξεις που ισχύουν σήμερα παραβιάζουν κάθε έννοια ισότητας και δικαίου και αντίκεινται στην ουσία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, το οποίο δεν ανέχεται την ύπαρξη τέτοιων φαινομένων.
Προσβάλλουν και εκθέτουν ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο διότι δημιουργείται –και ευλόγως– η εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι θεσπίστηκαν για να ………καλύπτουν «αμαρτίες».
Κακώς και εκ του πονηρού επικρατεί η αντίληψη στη χώρα μας ,ότι η φύση του θεσμού της ποινικής ευθύνης υπουργών είναι προεχόντως πολιτική, ενώ αληθώς είναι αμιγώς ποινική.
Στην τρέχουσα υπόθεση της Siemens που μολύνει το πολιτικό σύστημα και υπονομεύει τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, κάθε προσπάθεια συγκάλυψης ή άφεσης αμαρτιών μέσω του νόμου «περί ευθύνης υπουργών» θα είναι πρόκληση προς την κοινωνία!
Όποιοι θεωρούν τους εαυτούς τους ως ηθικούς , έντιμους και πολιτικούς … «ατμοκαθαριστές» , ας συναινέσουν τάχιστα να αλλάξει αυτό το έκτρωμα ,που πιθανώς με μια αντικειμενική ματιά θα έπρεπε να το ονομάσουμε ……
…… «Νόμο περί.. συγκάλυψης υπουργών»
http://politis-gr.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου