Aσχέτως αν μέσα από τα κόμματα ειδικά αυτά της εξουσίας βολεύονται οικονομικά αρκετοί πολιτικάντηδες τα κόμματα δεν αποτελούν αυτοτελείς κερδοσκοπικές ομάδες αποτελούν όργανα πολιτικής αντιπροσώπευσης οικονομικών συμφερόντων δηλαδή οικονομικών τάξεων.
Δεν υπάρχει καλό ή κακό δεν υπάρχει ηθικό ή μη ηθικό ως απόλυτες έννοιες παρά μόνον το ερώτημα σε ποια είναι τα συμφέροντά μου σε ποια τάξη ανήκω άρα το τάδε κόμμα με αντιπροσωπεύει.
Συγκεκριμένα τα 2 μεγάλα κόμματα εξουσίας αντιπροσωπεύουν την αστική τάξη και τα συμφέροντά της και η όποια εναλλαγή μεταξύ τους στην εξουσία την διάθεση αυτής να ρίξει το βάρος είτε από τη μία είτε από την άλλη αναλόγως με το ποιό την εκπροσωπεύει καλύτερα ή ενδοταξικές διαμάχες μεταξύ των κατόχων του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα.
Λογικό λοιπόν είναι να δημιουργείται ένα πολιτικό σκηνικό που αποφεύγει ανελλιπώς τα θέματα πολιτικής ουσίας και περιστρέφεται γύρω από τα πρόσωπα τους αρχηγούς και παντός είδους αδιάφορες ηθικολογίες δίνοντας το στίγμα μίας ανύπαρκτης πολιτικής ζωής σε κάποιους που αν και αποτελούν πολίτες με διάθεση για αλλαγή δε μπορούν να διακρίνουν τα βαθύτερα αίτια και ουσία της παρακμής αυτή που κάθε άλλο παρά “σπορά της τύχης” αποτελεί.
Αν όλα ίδια είναι για σένα και για καθέναν σαν εσένα τότε λογικό είναι να παρατηρούνται τα φαινόμενα απραξίας και αδρανείας του λαού τα οποία αφήνουν το πεδίο ελεύθερο σε αυτές της “φατρίες” να κάνουν οτιδήποτε αυτές θέλουν ή να εγκλωβίσουν το εκλογικό σώμα σε ένα αποπροσανατολιστικό δίλημμα αρχηγικής ικανότητας μεταξύ του Γιωργάκη και του Κωστάκη.
Σε κάθε τέτοια περίπτωση ο μοναδικός που ωφελείται είναι το σύστημα με όλους τους παρατρεχάμενους του μαζί και τα 2 κόμματα εξουσίας που ξέρουν ότι είτε σήμερα είτε αύριο και τα 2 θα απολαύσουν κομμάτια από την πίτα που η δική μας εθελοδουλία τους προσφέρει.
Η Παραίτηση από της διεκδικήσεις και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και η γενικευμένη μοιρολατρία που συνιστούν οι συνθήκες αυτές ισοδυναμεί με έναν προσωρινό πολιτικό και κοινωνικό θάνατο.
Είναι πολύ εύκολο να τα καταδικάσεις όλα ως ίδια και να πείσουμε τον εαυτό μας ότι δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα ενώ είναι πολύ δύσκολο να κοιτάξουμε τις δυσκολίες και να πούμε μπορούμε θέλουμε και θα τα αλλάξουμε όλα προς το καλύτερο όμως τότε μόνον θα μπορέσουμε να πάμε μπροστά γιατί ποτέ τίποτα δε θα μας δοθεί στο πιάτο ποτέ τίποτα δε θα μας δοθεί αν εμείς δε παλέψουμε για αυτό αν εμείς δεν το διεκδικήσουμε.
http://aixmes.yooblog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου