Πολύ κουβέντα γίνεται την τελευταία εικοσαετία σχετικά με την έννοια του «αυτοπροσδιορισμού».
Συζητήσεις επί συζητήσεων ,χάρτες δικαιωμάτων και αλλαγές στα άρθρα του Διεθνούς δικαίου.
Τι είναι όμως ορέ …παλικάρια ο «αυτοπροσδιορισμός»;
Μην είναι η μεταμοντέρνα απαντητική εκδοχή του διαχρονικού φιλοσοφικού ερωτήματος … «Ποιος είμαι και που πορεύομαι » ή μην είναι η διάθεση των παιδιών ……του Ζεβεδαίου που ,αφού κουράστηκαν επί δεκαετίες να πάρουν απάντηση σχετικά με τον πατέρα τους, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους ;
Μην είναι η συνέχεια ενός συνθήματος γραμμένου σε τοίχους της Κυψέλης κάπου στην δεκαετία του 80’….. «Εγώ ξέρω ποιος είμαι ,….εσείς δεν ξέρετε» ή μην είναι η κραυγή απελπισίας «Θέλω πλύσιμο» ,από το …..λερωμένο δάκτυλο αυτού που το έγραψε στα βρόμικα τζάμια των αυτοκινήτων ;
Μην είναι το νεοταξικό σχέδιο για το «Διαίρει και βασίλευε» ή μην είναι ο …..κακός λύκος στην προσπάθεια του να φανεί καλός στην Κοκκινοσκουφίτσα;
Μπορεί τίποτα από αυτά ,μπορεί και …..όλα ! Ας πιάσουμε να ξετυλίγουμε το…..κουβάρι του «αυτοπροσδιορισμού»
Ο επίσημος όρος κατά την …..σύγχρονη κοινωνία μας είναι self- reference (αυτο-αναφορά ή αυτοπροσδιορισμός).
Θεωρείται, ότι για να υπάρξει αυτοπροσδιορισμός, θα πρέπει να υπάρχουν και δύο τουλάχιστον επίπεδα αναφοράς: το απλό επίπεδο του «εγώ»και ένα μετα- επίπεδο του «εσύ».
Αυτονόητο και βασικό είναι, ότι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του «εγώ» σταματά όπου και το κάθε άλλο δημοκρατικό δικαίωμα: εκεί που θίγονται τα δικαιώματα του «εσύ».
Ας ασχοληθούμε με την έννοια του αυτοπροσδιορισμού και ειδικά της επίκαιρης το τελευταίο διάστημα ,έννοιας του αυτοπροσδιορισμού της εθνικής ταυτότητας.
Η εθνική ταυτότητα είναι για έναν λαό ότι το όνομα για τον κάθε άνθρωπο.
Όλοι είμαστε άνθρωποι, αλλά δεν έχουμε όλοι το ίδιο όνομα. Το όνομα αυτήν τη διαφορετικότητα μεταξύ ομοίων περιγράφει.
Είναι η ιστορία και το παρόν του ανθρώπου που το φέρει.
Είναι ο κρίκος που τον συνδέει με την οικογένειά του και την ιστορία της.
Κάτι ανάλογο γίνεται και με την εθνική ταυτότητα για έναν λαό.
Η εθνική ταυτότητα περιγράφει και προσδιορίζει τη διαφορετικότητα μεταξύ των λαών, οι οποίοι όμως είναι όμοια ανθρώπινα σύνολα.Είναι ο κρίκος που συνδέει τον ζώντα λαό με τους νεκρούς προγόνους του.
Άρα βασικός και απαράβατος όρος του αυτοπροσδιορισμού είναι η Ιστορία..
Υπάρχουν άνθρωποι που "πούλησαν" ως πρόσωπα την εθνική τους ταυτότητα. Προτίμησαν μια νέα για λόγους συμφέροντος.
Οι μετανάστες π.χ των ΗΠΑ προτίμησαν, για το αντίτιμο μιας "πράσινης κάρτας", να γίνουν Αμερικανοί και να ορκιστούν, όχι μόνο να σέβονται και να προστατεύουν το Σύνταγμα και τους νόμους της νέας πατρίδας τους, αλλά το σημαντικότερο, ορκίστηκαν, ν' “απαρνηθούν“ την χώρα από την οποία προέρχονται.
Για μια πιο εύκολη ζωή έπαψαν να είναι Πολωνοί, Γερμανοί, Έλληνες κλπ..
Υπάρχουν όμως και ολόκληροι λαοί, που πέταξαν στα "σκουπίδια" την εθνική τους ταυτότητα, γιατί δεν τους άρεσε.
Τέτοιοι είναι οι Ούννοι για παράδειγμα. Πού είναι οι Ούννοι; Χάθηκαν; Όχι βέβαια. Άλλαξαν την εθνική τους ταυτότητα με άλλες ταυτότητες.
Βλέπουμε λοιπόν ότι παραδείγματα αυτοπροσδιορισμού της εθνότητας έχουμε αρκετά .
Αλλά για να πραγματοποιηθούν αυτοί οι εθνο- αυτοπροσδιορισμοί βασικός κανόνας ήταν και είναι αυτός που αναφέραμε και ανωτέρω , ότι δηλαδή το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του «εγώ» σταματά εκεί που θίγονται τα δικαιώματα του «εσύ».
Όταν δεν μας συμφέρει ο βασικός κανόνας , δεν μπορούμε να επικαλούμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα μας ,γιατί ερχόμαστε ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα του άλλου.
Εάν πραγματοποιείτο αυτό, θα μετατρέπετο το νεοελληνικό «ότι δηλώσεις είσαι» σε …….διεθνή ντιρεκτίβα.
Και βέβαια ας μην ξεχνάμε ποτέ την ιστορία της χιμπατζή Λούση όταν κάποιοι Αμερικανοί ανθρωπολόγοι, κατάφεραν να της διδάξουν την νοηματική γλώσσα .
Είχαν καταφέρει την εκμάθηση καμιά 150ριά «λέξεων» από την Λούση, αλλά και την ικανότητά της να «αλλάζει» λέξεις σύμφωνα με την δική της αντίληψη!
Η Λούση παρά την λογική επικοινωνία της με τους ερευνητές, αδυνατούσε να «μεταφέρει τη γνώση» στους υπολοίπους της φυλής της! Ούτε καν στην ίδια την μητέρα της.
Μέσα λοιπόν στα πειράματα που την είχαν υποβάλει, ήταν και αυτό που αφορούσε την ικανότητα κατηγοριοποίησης.
Της έδωσαν δηλαδή μια σειρά φωτογραφιών ανθρώπων και ζώων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν η φωτογραφία της καθώς και της μητέρας της και της ζήτησαν να ξεχωρίσει τα ζώα από τους ανθρώπους!
Η Λούση χωρίς δεύτερη σκέψη αυτοπροσδιορίσθηκε ……άνθρωπος…
…….και δυστυχώς εττεροπροσδιόρισε την μητέρα της ως……. ζώο!
Πηγή:http://politis-gr.blogspot.com/
Τρίτη 15 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου