Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

ΟΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟΥ.

ΟΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟΥ

Όσο περισσότερο ντρέπονταν να συζητήσει, με τον πατέρα του, το θέμα που τον απασχολούσε, τόσο και τράνευε η επιθυμία του να το κάνει. Ένα δεκαεξάχρονο τώρα παιδί, να μιλήσει με τον πατέρα του για την μαλακία! Αυτά τα πράμματα στην επαρχία - θα μου πείτε μήπως και στις μεγαλουπόλεις κάπως έτσι δεν είναι – αποφεύγουν να τα συζητούν.

Ο μπαμπάς δεν πήρε χαμπάρι πως κάτι ταλάνιζε το γιόκα του. Από τη μαμά όμως δύσκολα ξεφεύγουν κάτι τέτοια. Γνώριζε τα χούγια του και τα φερσίματά του. Βρήκε λοιπόν τον τρόπο της και του έλυσε τη γλώσσα.
Καλά ρε μαμά, θα σου πω. Να, έχουμε έναν καθηγητή στο σχολείο που μας είπε μια ιστορία, για έναν μαθητή που πέθανε από καρκίνο, πριν απ’ οκτώ χρόνια, στο σχολείο μας. Κι αν θέλεις να σου πω την αλήθεια, μ’ έπιασε μεγάλη στεναχώρια μετά απ’ αυτό.
Τι μου λες παιδάκι μου. Αλλά τι να κάνουμε, συμβαίνουν κι αυτά σε τούτο τον κόσμο.
Το ξέρω, μωρέ μαμά, όμως άλλο είναι το θέμα. Εσένα θα περνούσε ποτέ απ΄ το μυαλό σου, ότι για το κακό αυτό έφταιξε ένας παπάς; Ότι αυτός ο παπάς με τα λόγια του σκότωσε αυτό το παιδί;
Βρε Δήμο μου, τι είν’ αυτά που μου λες τώρα! Ποιος είναι αυτός ο καθηγητής που σας λέει τέτοια λόγια; Μη στενοχωριέσαι, πουλάκι μου, και θα τον τακτοποιήσω εγώ αυτόν τον κύριο. Άκου λέει σκότωσε ο παπάς το παιδί! Και μάλιστα με τα λόγια παρακαλώ! Βρε τι πάθαμε; Πού στέλνουμε τα παιδιά μας θεούλη μου; Και συ, βρε , αχ, αυτό το παιδί όλα τα χάφτει, γιατί δεν μου το ’λεγες αυτό τόσο καιρό; Ήμαρτον Παναγίτσα μου. Δεν θα μείνει τίποτα όρθιο σ’ αυτόν τον κόσμο!
Μάνα, κόψε τη φόρα σου και περίμενε ν’ ακούσεις και τα υπόλοιπα. Γιατί κινδυνεύεις να γίνεις ρεζίλι με τη βιασύνη που σε παρέσυρε. Κάνε λιγάκι υπομονή. Γιατί ακόμα τίποτα δεν έχεις ακούσει γι’ αυτή τη ιστορία.
Μωρέ κακό που με βρήκε. Για λέγε λοιπόν και τα υπόλοιπα, για να καταλάβω. Θεέ μου μεγαλοδύναμε.
Πρώτα-πρώτα θα σου πω για τον παπά. Έρχεται στο σχολείο μας, βδομάδα παρά βδομάδα, και μας βγάζει λόγο.
Ε, και τι, κακό είναι αυτό;
Όχι, δεν είναι κακό.
Ε, τότε;
Τότε. Τότε. Τότε θα σου πω τι μας λέει για τη ...
Για ποια;
Να, πώς να στο πω, για τον αυνανισμό που λένε. Για τη μαλακία ρε γαμώτο.
Δηλαδή;
Τι δηλαδή;
Δηλαδή, τι σας λέει γι’ αυτό το πράγμα ο παπάς;
Θα σου πω, αλλά πρόσεξε σε παρακαλώ.
Και ποιος σου είπε πως δε προσέχω;
Μας λέει, που λες, ότι όποιος κάνει τέτοιο πράγμα, θα τυφλωθεί, ότι θα πιάσει καρκίνο, ότι θα πρηστούν τα τέτοια του, κατάλαβες ποια, ότι θα γίνει κατακίτρινος σαν το λεμόνι, κι ένα σωρό τέτοια χαζά.
Καλά σας τα λέει ο παππούλης. Σαν τι ήθελες να σας πει; Να παίζετε όλη μέρα το πουλάκι σας; Κι εσύ που το βρίσκεις το χαζό.
Μαμά, ηρέμησε λιγάκι και πες μου σε παρακαλώ: αν ρωτούσα αυτόν τον παπά και του έλεγα, ρε συ παππούλη, εάν όσοι αυνανίζονται πράγματι τυφλώνονται, τότε πώς γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι, άνω των δεκατριών ετών, που να βλέπουν πεντακάθαρα, και μάλιστα όταν ακόμα κι ο μεγαλύτερος τεμπέλης, αυτού του κόσμου, ποτέ δεν παραμέλησε την εργασία αυτή; Τι θα μ’ απαντούσε μανούλα μου, στην ερώτηση αυτή ο παπάς; Και μη μου πεις πως δε ξέρεις, κι εσύ αλλά περισσότερο κι ο παπάς, ότι όλοι οι αρσενικοί, την πρώτη γυναίκα που αναγκαστικά παντρεύονται είναι η χείρα με τα πέντε ορφανά; Για να μη σου πω κι αυτό που έμαθα τελευταία, ότι και τα κορίτσια δεν πάνε και πολύ παρά πίσω στο θέμα αυτό.
Βρε κοιμισμένε, εσένα αποκλείεται να σου κόφτει τόσο, για να σκέφτεσαι τέτοιες κατεργαριές. Άλλος θα σε δασκάλεψε, για να ξεστομίζεις τέτοιες εξυπνάδες.
Εδώ σε παραδέχομαι. Καλά το κατάλαβες. Αυτό το έκλεψα απ’ αυτόν τον καθηγητή που σου έλεγα. Εσύ όμως το παραδέχεσαι αυτό που είπε;
Τώρα τι να σου πω; Σα να ’χει δίκιο μου φαίνεται. Καλά και οι παπάδες μερικές φορές τα παραλένε κι αυτοί. Εσύ δεν είναι ανάγκη να τα παίρνεις τοις μετρητοίς όλ’ αυτά που ακούς. Αυτοί τα λένε παραφουσκωμένα για να περιορίζεται κάπως αυτό το κακό που ταλαιπωρεί τους νέους.
Για στάσου ρε μάνα, που το βλέπεις εσύ το κακό; Μήπως ενοχλούμε κανένα όταν κάνουμε αυτό το πράγμα; Και τι θέλεις δηλαδή, να το δέσουμε κόμπο το πουλί μας. Από τη μια μας απαγορεύετε να έχουμε φυσιολογικές σεξουαλικές σχέσεις κι από την άλλη να παρατήσουμε και την αναγκαστική αυτοϊκανοποίηση. Ποτέ σου δεν σκέφτηκες ότι όποιος πάει κόντρα στη φύση είναι ανόητος και διεστραμμένος;
Τέλος πάντων, ακόμα δεν μου είπες για κείνο το παιδί που πέθανε από καρκίνο, εξ αιτίας του παπά.
Άσε τα τέλος πάντων, γιατί εσύ θα νομίζεις σίγουρα ότι ο καθηγητής αυτός, μας προτρέπει να αυνανιζόμαστε μέρα – νύχτα. Λάθος κάνεις κυρά μου, απλώς ο άνθρωπος μας συμβουλεύει μόνο ένα πράγμα: όταν το κάνουμε να μη νοιώθουμε ενοχές και αμαρτίες, γιατί αυτές είναι οι πραγματικές μαλακίες που λένε οι παπάδες. Και προ παντός μας απειλεί ότι, έτσι και αντιληφτεί πως κάποιος από μας, παρατηρήσει κάτι περίεργο στα γεννητικά του όργανα και δεν το πει στο γιατρό, πώς θα του πάρει το κεφάλι προτού το καταφέρει αυτό καμμιά αρρώστια.
Βρε παιδάκι μου, δεν μπορώ να καταλάβω αυτόν τον άνθρωπο. Τι τον έπιασε και μπερδεύεται μέσα στα βρακιά σας. Μωρέ μπας και είναι κανένας ανώμαλος; Μη τα χειρότερα.
Μαμά, το παιδί αυτό πέθανε από καρκίνο των όρχεων.
Τι μου λες βρε παιδί μου! Και καλά, δεν μπορέσανε οι γιατροί να το σώσουνε; Προχθές μάλιστα έβλεπα στην τηλεόραση έναν γιατρό σεξολόγο, που έλεγε ότι η χειρουργική επέμβαση για το πρόβλημα αυτό, έχει επιτυχία 98%.
Έχει, αλλά μόνο όταν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αμέσως, μόλις εμφανιστεί. Όσο αφήνεις να περνά ο χρόνος τόσο μειώνεται το ποσοστό της επιτυχίας. Κι αν κάνει και καμμιά μετάσταση, εν τω μεταξύ, τότε χαιρέτα μας τον πλάτανο. Από δω πήγαν κι άλλοι. Κατάλαβες τώρα γιατί ο καθηγητής αυτός μπερδεύεται εκεί που είπες; Ξέρεις και τι άλλο μας είπε: πως αν πεθάνει και δεύτερο παιδί από καρκίνο των όρχεων στο σχολείο του, τότε θα πρέπει να πάει να κρεμαστεί.
Καλά-καλά, άσ’ τον αυτόν, πες μου τώρα για κείνο το καημένο το παιδάκι. Πώς έγινε το κακό.
Δεν κατάλαβες ακόμα πώς έγινε; Βλέπω πολλές στροφές παίρνει και σένα το μυαλό σου. Πώς έγινε. Έκρυβε το πρόβλημά του έναν ολόκληρο χρόνο απ’ όλους. Μέχρι που έγιναν τα μπαλάκια του ίσα μ’ ένα ντουρβά, και ήταν πλέον αδύνατο να μη φαίνεται το πρήξιμο. Πρώτη το αντιλήφθηκε η δόλια η μάνα του.
Και γιατί το κρατούσε μυστικό ο κακομοίρης;
Γιατί για; Εδώ σε θέλω. Γιατί; Σ’ αυτό το γιατί, να ξέρεις, βρίσκεται όλο το ζουμί αυτής της ιστορία.
Ε, πες το μου, γιατί μ’ έσκασες.
Ορίστε κυρία μου αυτό το γιατί. Το είπε το ίδιο το παιδί σ ’αυτόν τον ανώμαλο, όπως τον είπες, τον καθηγητή μας και στην κοινωνική λειτουργό του σχολείου μας. Δεν μαρτυρούσε λοιπόν το πρόβλημά του γιατί ντρέπονταν. Και άκουσε πώς ακριβώς το είπε: επειδή ο παπάς έλεγε ότι όποιος αυνανίζεται θα πιάσει καρκίνο, και το παιδί αυτό νόμιζε ότι το πρόβλημά του οφείλονταν στην αμαρτία του αυτή.
Το κακόμοιρο, καλά ήταν ανάγκη να πιστεύει σε τέτοιο βαθμό αυτόν τον παπά;
Μάνα, μου φαίνεται ότι ήρθε η σειρά σου να τ΄ ακούσεις και συ από την καλή. Δε μου λες εσύ δεν ήσουνα που μ’ έλεγες, παιδάκι μου, οι παπάδες είναι άνθρωποι του θεού και γι’ αυτό πρέπει ν’ ακούς ότι και αν σου λένε και να τα εφαρμόζεις; Εσύ δεν μ’ έστελνες στο κατηχητικό; Εμένα όμως κάτι μου βρομούσε εκεί μέσα. Κι ευτυχώς που δεν επηρεάστηκα από αυτά που μου λέγανε. Να το ξέρεις κι αυτό. Δεν τους χώνεψα ποτέ.
Καλά-καλά , μη τσαντίζεσαι τώρα και πες μου τη συνέχεια. Τι έγινε δηλαδή μετά από τη στιγμή που η μάνα του αντιλήφτηκε το πρόβλημα;
Τι ήθελες να γίνει. τον πήγε αμέσως στο γιατρό.
Και μετά-μετά;
Και μετά-μετά, η ιστορία ήδη είχε λήξει. Ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση σ’ όλα σχεδόν το όργανα του παιδιού. Πέθανε ύστερα από δυο χρόνια. Ρε γαμώ το φελέκι μου, κι όλ’ αυτά στις αρχές της τρίτης χιλιετίας! Πού ζούμε μωρέ μάνα; Τι κόσμος είναι αυτός; Ξέρεις ότι ήμαστε το τελευταίο κράτος, απ’ αυτά που λένε πολιτισμένα, γαμώ τον πολιτισμό μας, που δεν έχουμε σεξουαλική αγωγή στα σχολεία; Γιατί, δε μου λες, αν αυτό το παιδί ζούσε στην Σουηδία, θα το πάθαινε αυτό που έπαθε; Γιατί δεν απαντάς; Βλέπω πως βουβάθηκες εντελώς. Πώς θα αισθανόσουνα αν ήσουνα στη θέση αυτής της δύστυχης μάνας;
Παιδί μου, τι να σου πω; Αυτή τη στιγμή μέσα στο κεφάλι μου γίνεται τρικυμία. Πού να περάσει εμένα από το μυαλό μου ότι θα μπορούσα να χάσω το παιδάκι μου από τόσο άδικη αιτία; Και δε μου λες τον παπά τον κάνανε τίποτα;
Πλάκα μου κάνεις ρε μάνα! Αυτός, όπως μας είπε ο ίδιος, είναι και ξομολογητής. Και πηγαίνουν σ’ αυτόν τον κακούργο ένα σωρό χαϊβάνια, για να τους συγχωρέσει τις αμαρτίες! Τις δικές του ποιος θα τις συγχωρέσει; Ποιος θα προστατεύσει τα παιδιά από την κακία του; Ή μήπως νομίζεις ότι δεν εξακολουθεί να κάνει τα εγκλήματά του όπου βρίσκει ακόμα ευκαιρία;
Μη μιλάς έτσι παιδί μου. Είναι αμαρτία.
Δηλαδή εσύ τώρα είσαι με το μέρος του παπά;
Ε, να ...
Τι ε, να και ξενά; Είσαι ή δεν είσαι; Μ’ ενδιαφέρει να ξέρω. Απάντησε λοιπόν. Και δε μου λες; Εάν αυτό το παιδί ζούσε στην αρχαία Ελλάδα, και μέχρι να πάει από το σπίτι στο σχολείο του, έβλεπε καμμιά δεκαριά αγάλματα εντελώς τσίτσιδα, θα ντρέπονταν να φανερώσει το πρόβλημά του; Εάν το είχε το πρόβλημα στη φτέρνα ή στο μπράτσο του θα το έκρυβε; Όχι βεβαίως. Και ποιος μας έμαθε να ντρεπόμαστε για τα γεννητικά μας όργανα; Ποιος άλλος εκτός απ’ αυτή τη Εβραϊκή θρησκεία, που μισεί τον έρωτα; Ξέρεις γιατί η γυμναστική λέγεται έτσι; Γιατί γυμνοί ασκούνταν οι νέοι στον αθλητισμό. Αν ντρέπονταν για τα γεννητικά τους όργανα θα το έκαναν αυτό;
Βλέπω ότι αυτός ο καθηγητής σας, σας έχει κάνει ξεφτέρια στην ιστορία των αρχαίων Ελλήνων.
Γιατί σε ενοχλεί αυτό; Δηλαδή θα ήσουνα πανευτυχής και ικανοποιημένη αν μας μάθαινε για τον Αβραάμ και τον Ισαάκ, τους προγόνους των Εβραίων. Και θα έλεγες τότε: τι καλός καθηγητής που είναι αυτός, μπράβο του. Εγώ όμως ένα πράγμα κατάλαβα για σένα και για όλους τους άλλους. Ότι το μυαλό σας έχει σαπίσει τόσο πολύ από τον χριστιανικό σας πολιτισμό, που δεν υπάρχει καμμιά ελπίδα να ξεστραβωθείτε. Όσες αποδείξεις και να σας παρουσιάσει κανείς για την αμαρτωλή αυτή χριστιανική θρησκεία, δεν πρόκειται, στον αιώνα τον άπαντα να ξεκολλήσετε απ’ αυτό το θανάσιμο εναγκαλισμό. Μαλάκυνση εγκεφάλου. Μας βγάλανε το μυαλό και μας ρίξανε μέσα ένα σωρό μαλακίες! Αφού ούτε ο άδικος θάνατος ενός δεκαεφτάχρονου παιδιού δεν σας συγκινεί, που κανονικά θα έπρεπε να σας συγκλονίσει, τι να περιμένει κανείς από σας; Ας είναι κι έτσι. εγώ θα τα καταφέρω και μόνος μου. Και πού είσαι. Για να μη το ξεχάσω. Βάλε στο πρόγραμμα κι ένα γερό κονδύλι γιατί στο εξής πρέπει ν’ αγοράσω ένα σωρό βιβλία. Πρέπει οπωσδήποτε να μάθω τα πάντα για τους αρχαίους Έλληνες. Για τους παππούδες μου ρε γαμώτο. Γιατί αν περιμένω κάτι τέτοιο από τους δασκάλους μου ή από σας, σίγουρα θα φύγω από την αυτή τη ζωή ένα σκέτο βοϊδάκι, σαν και του λόγου σας.

Το φρικτό και απάνθρωπο αυτό έγκλημα συντελέστηκε, έτσι ακριβώς όπως περιγράφεται, σε σχολείο των Σερρών, στις αρχές της τρίτης χιλιετία. Η κοινωνική αναλγησία που θάλλει, απ’ άκρου εις άκρον της χώρας αυτής, επέτρεψε στους ηθικούς αυτουργούς, τον παπά και την θρησκεία του, να μην δεχτούν καν την παραμικρή παρατήρηση. Έτσι συνεχίζουν απτόητοι το θεάρεστο έργο τους.


Βασδέκης Ν. Σταύρος
Μαυροκορδάτου 31
621000 Σέρρες
τηλ. 23210-52462

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του παρόντος
χωρίς την άδεια του συγγραφέα αλλά άνευ λογοκρισίας.

http://www.athriskos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: