Τέλος ανοχής...

Είναι πραγματικά απορίας άξιο πως είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός,ο οποίος ήρθε στην εξουσία με τα πάντα υπέρ του να καταφέρνει σε τόσο μικρο διάστημα να μην έχει παράγει τίποτα ως έργο, εξαιρουμένων των σκανδάλων, άλλα και να έχει χάσει την αξιοπιστία του.
Όταν το 2004 ανέλαβε ο κ Καραμανλής την διακυβέρνηση της χώρας, ήταν λιγο-πολύ ο σωτήρας της Ελλάδος. Με μια ισχυρή πλειοψηφία στην βουλή, με μια χωρά σε "δεινή" κατάσταση, με πολίτες οι οποίοι πίστεψαν ότι θα βάλει βαθεια το μαχαίρι στο κόκκαλο, αλλά και με την προσωπική εικόνα του ασυμβίβαστου πολιτικού, με τον ορθό λόγο και με υποσχέσεις τις οποίες έδειχνε πως θα κάνει πράξη. Κυρίως όμως με την ανοχή όλου του κόσμου, ανεξεραιτως αν ψήφισε νεα δημοκρατία η Πασοκ , αρκεί να έδειχνε πως θα συγκρουόταν με τα μεγάλα συμφέροντα.
Μια ολόκληρη τετραετία πέρασε με μόνο εργο της κυβέρνησης οτι για όλα φταιν οι άλλοι. Δυστυχώς το μόνο που θα θυμάται κανείς από την τετραετία, είναι πως η Παπαριζου πήρε την πρώτη θεση στην Eurovision. Εκτός απο αυτό το ιστορικής σημασίας γεγονός πραγματικά αδυνατώ να θυμηθώ ενα έργο.
"Μεταρυθμισεις οσο επωδυνες κι αν ειναι" ειναι το συνθημα εδω και πεντε χρονια. Ευλογα ο καθε λογικα σκεπτομενος πολιτης αναρωτιεται ποιες μεταρυθμισεις εγιναν προς το καλυτερο και σε τι αποσκοπουν. Η πωληση του ΟΤΕ για ενα κομματι ψωμι που αλλωστε ειχε πουληθει τα προηγουμενα χρονια είναι μεταρυθμιση; Το εκτρωμα που ονομαζεται ασφαλιστικο ειναι μεταρυθμιση; Το νεο φορολογικο νομοσχεδιο ειναι μεταρυθμιση;
Αντε να δεχθω πως ειναι μεταρυθμισεις. Ποιο το ωφελος της χωρας απο αυτες τις μεταρυθμισεις; Ενοω το πρακτικο ωφελος απο τα πεντε χρονια μεταρυθμισεων της ΝΔ. Αλλα ποτε δεν ημουν στην ζωη μου παραλογος. Ρωτω λοιπον τα αυτονοητα. Ποσα χρονια χρειαζεται η κυβερνηση για να τελειωσει με τις μεταρυθμισεις; Διοτι ειναι αδυνατον να με πεισει οτι αυτο που δεν καταφερε στα πεντε χρονια που κυβερνα θα το πετυχει στα επομενα τρια χρονια που (θεωρητικα και μονο) της απομενουν.
Αν με επειθε η κυβερνηση οτι μεχρι στιγμης ειναι στο 30% του εργου της και να της δωσω αλλα δεκα χρονια την εντολη να συνεχισει θα το εκανα οπως ο καθε ελληνας πολιτης πιστευω.
Αλλα οταν το ασφαλιστικο θελει ξανα μεταρυθμιση, το φορολογικο, το δημοσιο, η υγεια , ο ανταγωνισμος και ολα οσα απαιτουνται θελουν ξανα απο την αρχη "επανιδρυση" ειναι πραγματικα ανηθικο και θρασυ να ξαναζητησουν την ψηφο μου.
Πεντε ολοκληρα χρονια , θα ηθελα εναν απο το 27% που εξακολουθει να θεωρει τον κ Καραμανλη ως καταλληλοτερο να μου πει εναν και μονο λογο να τον ξαναψηφισω.
Εκτος αν ακολουθησουμε το δόγμα του Χαρρρυ Κλιν οτι δεν ψηφίζω αυτον που θα κανει το μεγαλυτερο καλο, αλλα αυτον που θα κανει το μικροτερο κακο. Τοτε ισως πρεπει να αναθεωρησω τις αποψεις μου.

Παλιος Νεοδημοκράτης