Εκλογές 2007.Η χαμένη ευκαιρία

Είμαστε ελάχιστες μέρες πριν τις "ιστορικές εκλογές" του 2007. Εκλογές τελείως διαφορετικές απο οποιεσδήποτε έχουμε ζήσει (η γενιά των -50) μέχρι τώρα. Θες η χρονική στιγμή και το σύντομο της διαδικασίας, θες το "πυρόπληκτο" κλίμα , θες οι προσδοκίες απο μία κυβερνηση της ΝΔ που μετά από πολλά χρόνια μακρυά απο την εξουσία μας είχε πείσει ότι κάτι θα αλλάξει, πολλά είναι αυτά που κάνουν τις εκλογές αυτές "ιδιαίτερες".
Αυτό όμως που τις κάνει πραγματικά ιδιαίτερες είναι αυτή η κρυφή προσδοκία όλων των αγανακτησμένων, απο την ανικανότητα, ελλήνων να δοθεί μιά δυνατή γροθιά στον δικομματισμό.Μια προσδοκία να μην μπορούν πια να κάνουν αυτοί οι "λίγοι" ότι θέλουν, μια προσδοκία πραγματικά κάτι να αλλάξει.Να γίνουμε σαν την Ιταλία βρε παιδί, να γίνουμε σαν άλλες μεγάλες ευρωπαικές χώρες.

Μιά προσδοκία που θα μείνει όνειρο.

Το αστείο είναι ότι θα μείνει όνειρο για έναν και μόνο λόγο. Εξ αιτίας μας.
Γιατί εμείς οι ίδιοι, όταν θα φτάσουμε μπροστά στην κάλπη, θα πάρουμε το ψηφοδέλτιο του κόμματος που ψηφίσαμε και στις προηγούμενες εκλογές, θα ψάξουμε το ονομα του βουλευτή που ξέρουμε και ίσως μας "βολέψει" κάπου, θα θελήσουμε να δώσουμε μια "δεύτερη" ευκαιρία, δεν θα θέλουμε να πάει "χαμένη" η ψήφος μας και άλλα τόσα δεν και μή που τελικα θα κάνουν το χτύπημα στον δικομματισμό να πάει...περίπατο.
Λίγες μέρες μείνανε για τις "ιστορικές" εκλογές του 2007.
Εκλογές που εξαιτίας της δικής μας και μόνο ανευθυνότητας,θα είναι μια απο τα ίδια. Η ΝΔ η το ΠΑΣΟΚ , άλλωστε μικρή σημασία έχει ,θα ειναι κυβέρνηση. Και εμείς πάλι θα βρίζουμε και θα καταριόμαστε για το ότι δεν αλλάζει τίποτα σ' αυτόν τον τόπο.
Ολα αυτά τα λέω εγώ, ο απλός πολίτης. Αυτός για τον οποίο όλοι κόπτονται προεκλογικά ,αυτός που για μία και μόνο μέρα κάθε τέσσερα (ε ,καλά όχι και ακριβώς τέσσερα ) χρόνια γίνομαι το ίδιο σημαντικός με όλους τους άλλους, που μετράω το ίδιο με τους πλούσιους και τους ισχυρούς, με τους άσπρους και τους μαύρους, με τους όμορφους και τους άσχημους, με τους διάσημους και τους ανώνυμους. Είναι η μόνη μέρα που αξίζω και γω το ίδιο, ένας σταυρός. Είναι η μέρα που εγώ έχω την δύναμη και την εξουσία, είναι η μέρα που εγώ θα αλλάξω τον κόσμο.

Είναι η μέρα που εγώ θα την κάνω ίδια όπως όλες τις άλλες.